.png)
دولت و تعاونی‌ها
01/07/05
تعاونی‌ها می‌توانند فعالانه برای شکل دادن به آینده اقتصاد و رفاهی که مردم می خواهند، مشارکت کنند. واضح است که تعاونی‌ها به تنهایی توان انجام این کار را ندارند. بنابر این همکاری و مشارکت با دولت در عین حفظ استقلال و عدم وابستگی تعاونی ها ضروری است.
بررسی‌ها نشان می دهد عمده‌ترین مانع توسعه تعاونی ها در کشورهای در حال توسعه سوءتفاهم در بین سیاستگذاران و برنامه‌ریزان در مورد تعاونی‌ها و نحوه کار آنها و انتظارات غیر واقعی از آنچه تعاونی‌ها واقعاً می‌توانند انجام دهند می‌باشد که در نتیجه منجر به برنامه ریزی پدرسالارانه از سوی دولت برای تعاونی ها شده است.
این نگاه و رویکرد باعث شده است بسیاری از اعضای تعاونی ها و عموم مردم اغلب، تعاونی‌ها را به عنوان یک سازمان تحت کنترل دولت یا تحت حمایت دولت و اقتصادی ناکارآمد و نابسامان تلقی کنند، که منافع دولت یا مدیران خود را بیش از منافع اعضای خود در نظر می گیرند.
البته باید توجه داشته باشیم که مسیر توسعه تعاونی‌ها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است. در برخی از کشورهای در حال توسعه، تعاونی‌ها تا حدی تحت کنترل دولت قرار دارند که اعتقاد بر این است که می‌توانند به مقیاس اقتصادی برسند، قدرت انحصارات را بشکنند و به اعضای خود کمک کنند تا در جریان اصلی اقتصادی ادغام شوند.
این در حالی است که در کشورهای صنعتی، تعاونی‌ها به عنوان یک نیروی اقتصادی و اجتماعی به رسمیت شناخته شده اند. در کشورهای صنعتی دیده می شود که تعاونی‌ها سازمان‌های بخش خصوصی هستند و در مواردی که عملکرد آنها از نظر اجتماعی ارزشمند تلقی می شود، اغلب از حمایت دولتی برخوردار می‌شوند.
گرچه هیچ الگویی، حتی الگوی تعاون قادر به ارائه یک پاسخ جامع برای تمامی تغییرات پیش روی کشورها نیست، اما شیوه تعاونی فرصتی یگانه و منحصر به فرد در اختیار سیاستگذاران و اقتصاد کشورها گذاشته است.
تعاونی‌ها می‌توانند فعالانه برای شکل دادن به آینده اقتصاد و رفاهی که مردم می خواهند، مشارکت کنند. واضح است که تعاونی‌ها به تنهایی توان انجام این کار را ندارند. بنابر این همکاری و مشارکت با دولت در عین حفظ استقلال و عدم وابستگی تعاونی ها ضروری است.
باید بپذیریم که تغییر نقش دولت در رابطه با تعاونی‌ها از نقش پدرسالارانه و مداخله‌ای به نقش حمایتی دمکراتیک یک ضرورت است. حیاتی است که دولت‌ها حمایت خود را به طور ناگهانی از تعاونی ها پس نگیرند. تعاونی‌ها و سازمان‌های بالا دستی آنها (اتاق‌های تعاون و اتحادیه ها) برای بسیج منابع، ایجاد قدرت و ظرفیت‌های مدیریتی و یادگیری کنار آمدن با فشارهای بازارهای رقابتی به زمان نیاز دارند. بنابراین دولت‌ها باید قبل از حذف تدریجی پشتیبانی، به تعاونی‌ها وقت کافی بدهند و توانایی‌های تعاونی‌ها را ارزیابی کنند.
با کاهش مداخلات دولت، باید سازمان‌های بالا دستی تعاونی ( اتاق‌های تعاون و اتحادیه‌ها) تلاش مضاعفی کنند که خلاء موجود را پر کنند.
* علی حسین شهریور - دبیر خانه تعاونگران
اخبار مرتبط
نظرات