طی روزهای اخیر عربستان و ایالات متحده آمریکا به موازات یکدیگر تلاش برای مهار تداوم پیروزی های محور مقاومت در منطقه خصوصا در سوریه و عراق را کلید زده اند. هدف اصلی آنها جلوگیری از افزایش نفوذ مقاومت در منطقه و عدم برخورداری آن از نتایج سلسله پیروزی‌های میدانی در برابر تکفیری هاست، چراکه این پیروزی ها هیمنه آمریکا در منطقه غرب آسیا را به چالش کشیده است. سعودی ها و آمریکایی ها برای عملی ساختن پروژه خود یعنی مهار تداوم پیروزی های مقاومت به راه هایی متوسل شده و می شوند که بدان اشاره می‌شود؛

 

آغاز حمله سیاسی به جمهوری اسلامی ایران

 

عربستان و آمریکا حملات سیاسی و دیپلماتیک خود به جمهوری اسلامی ایران را تشدید کرده‌اند. آنها ایران را به دخالت در امور کشورهای عربی همچون سوریه، عراق، یمن و لبنان متهم کرده و مدعی هستند که تهران، امنیت و ثبات این کشورها را با مخاطره مواجه ساخته است. آمریکایی ها به همین بهانه و با هدف تضعیف جمهوری اسلامی ایران، تحریم های جدیدی را علیه سپاه پاسداران و همچنین برنامه موشکی ایران، اعمال کرده اند. تحریم‌ها درحالی توسط واشنگتن علیه برنامه موشکی ایران اعمال شده اند که این برنامه بزرگترین قدرت بازدارنده در برابر هرگونه تجاوز احتمالی آمریکایی ـ صهیونیستی به خاک ایران، محسوب می شود.

 

از سوی دیگر، تصویرسازی های سوء علیه حزب الله لبنان و متهم ساختن جمهوری اسلامی ایران به هیمنه بر تحولات لبنان، ازجمله دیگر تلاش های واشنگتن و متحدان عربی آن یعنی عربستان برای مهار نفوذ مقاومت در منطقه است. آمریکایی ها درحالی مدعی هیمنه ایران بر لبنان و مسئولان این کشور است که این مسأله به کلی با واقعیت در تعارض است. ایران هیچ کاری در لبنان به جز حمایت از دولت آن و همچنین حزب الله، انجام نمی دهد. تهران همواره تأکید کرده است که به وحدت و حاکمیت ملی لبنان احترام گذاشته و در امور داخلی آن مداخله نمی کند.

 

سفر دوره ای تیلرسون به  منطقه غرب آسیا

 

سفر دوره ای اخیر «رکس تیلرسون» وزیر خارجه ایالات متحده آمریکا به منطقه غرب آسیا که از عربستان سعودی آغاز شد، در چارچوب استراتژی کلان واشنگتن جهت تشکیل یک ائتلاف منطقه ای به منظور مقابله با نفوذ ایران در منطقه، صورت پذیرفت. درجریان همین سفرهای دوره ای بود که تیلرسون به صراحت از نیروهای حشد الشعبی عراق به عنوان «شبه نظامیان وابسته به ایران» یاد کرد و خواستار عقب نشینی هرچه سریعتر آنها از میادین نبرد در عراق شد. ادعاهای تیلرسون علیه حشد الشعبی درحالی مطرح شد که این گروه یک نهاد رسمی و زیرمجموعه نیروهای مسلح عراق است. تیلرسون همچنین درحالی ایران را به حمایت از نیروهای مردمی عراق متهم کرد که حضور مستشاران ایرانی در این کشور با مجوز رسمی دولت بغداد و به منظور مقابله با تروریسم و افراطی گری انجام گرفته است. برهمین اساس، پر واضح است که اظهارات وزیر خارجه آمریکا دخالت آشکار در امور داخلی عراق بوده که با هدف دیکته کردن اهداف مقامات واشنگتن به مسئولان بغداد مطرح شده است.

 

آمریکایی ها خوب می دانند که افزایش قدرت ایران ناشی از حمایت آن از مقاومت در برابر اشغالگری و افراطی گریِ مورد حمایت واشنگتن و ریاض به ویژه در سوریه و عراق است. لذا این ایران نیست که در امور داخلی کشورهای عربی مداخله می کند، بلکه آمریکایی‌ها و صهیونیست‎‌ها هستند که با دخالت های گاه و بی گاه خود در این کشورها، امنیت و ثبات‌شان را هدف قرار گرفته و آنها را به هرج و مرج کشانده اند.

 

افزایش تحرکات در الرقه برای باجگیری از مقاومت

 

آمریکایی ها تحرکات خود در شهر الرقه سوریه را با هدف باجگیری از محور مقاومت در این کشور تشدید کرده اند. در واقع، واشنگتن قصد دارد با تثبیت حضور نظامی خود در شهر الرقه، از این اقدام به عنوان اهرم فشاری بر محور مقاومت برای عقب نشینی آن و دادن امتیاز به آمریکایی ها، استفاده کند. بنابراین، آمریکا به وضوح در حال حمایت از نیروهای جدایی‌طلب در شمال سوریه است تا در ازای دریافت امتیازاتی از سوی محور مقاومت، حمایت خود از این نیروها را قطع و یا کم کند.

 

آیا آمریکایی ها قادر به مهار نفوذ مقاومت هستند؟

 

امروز هرآنکس که تحولات میدانی و سیاسی جهان عرب به ویژه در سوریه و عراق را دنبال می کند، به خوبی در می یابد که آمریکا و متحدان آن یعنی عربستان و دیگر شیخ نشینان عرب و همچنین رژیم صهیونیستی از هر زمان دیگری ضعیف تر گشته اند، چراکه تروریست‌های تکفیری یکی از آخرین کارت های آنها برای بازی در منطقه غرب آسیا بود. اکنون نیز این مزدوران تکفیری آخرین نفس های خود را در سوریه و عراق می کشند. امروز آمریکایی ها برای مقابله با نفوذ مقاومت در منطقه، هیچ راهی را که پیشتر به آن متوسل نشده باشند، در مقابل خود نمی بینند؛ به عراق لشگرکشی کردند و شکست خورده و دست خالی بازگشتند، از نیروی صهیونیسم برای به زانو درآوردن مقاومت در سال 2006 استفاده کردند و ناکام ماندند، به ابزار تحریم برای به زانو درآوردن ایران متوسل شدند و به نتیجه نرسیدند، با ترور «رفیق الحریری» قصد روشن کردن شعله های فتنه در لبنان را داشتند که موفق نشدند. برهمین اساس، امروز آمریکایی ها و سعودی ها راهی جز تهدیدات توخالی در قبال طرف های مختلف در محور مقاومت در منطقه ندارند.

 

آمریکا نمی تواند علیه مقاومت جنگی را آغاز کند

 

واقعیت این است که ایالات متحده آمریکا همچنان از هزینه های جنگ های نظامی در عراق و افغانستان رنج می برد. ایالات متحده تا به امروز بیش از شش تریلیون دلار به دلیل مشارکت در این دو جنگ، متحمل هزینه شده اند. علاوه براین، بدهی های آمریکایی ها بیش از 20 تریلیون دلار برآورد شده است. این درحالی است که کسری بودجه آنها نیز از 650 میلیارد دلار عبور کرده است. به همین دلیل است که رئیس جمهوری این کشور یعنی دونالد ترامپ، فاکتور حمایت های سالیان متمادی گذشته واشنگتن از هم‌پیمانانش را در مقابل آنها قرار داده است تا هزینه این حمایت ها را پرداخت کنند. باتوجه به تمامی هزینه هایی که آمریکایی ها تا به امروز نیز از زیر بار سنگین آن رهایی نیافته اند، آنها قادر به راه انداختن جنگ جدیدی علیه مقاومت در منطقه نیستند.

 

براساس آنچه که گفته شد، آمریکا به گونه ای تضعیف شده است که دیگر قادر به بسط هیمنه خود و پیاده سازی پروژه های استعماری اش در منطقه نیست. از سوی دیگر، متحد اصلی رژیم اسرائیل، متحد اصلی واشنگتن هم حال و روز بهتری ندارد و به شدت از قدرت مقاومت در منطقه هراسان است. این مسأله را در جنگ لفظی میان «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی و برخی از فرماندهان ارتش این رژیم، بهتر می توان فهمید. زمانی که لیبرمن چند روز پیش حزب الله را متهم به شلیک خمپاره به سمت جولان اشغالی کرد، بلافاصله فرماندهان ارتش رژیم صهیونیستی ضمن رد ادعای وی تأکید کردند که این خمپاره‌ها از سوی حزب الله شلیک نشده  واظهارات لیبرمن، کاملا شخصی بوده است. از همین روی، با وجود تلاش ها برای مقابله با نفوذ مقاومت در منطقه، نه آمریکا و نه متحدان آن، به موفقیت در این زمینه دست پیدا نخواهند کرد.

 

حسن حردان: تحلیلگر لبنانی