.png)
عنوان مقاله: تبیین سبک زندگی سلامت محور مبتنی بر فرهنگ اسلامی
نویسندگان: اصغر دالوندی، سید باقر مداح سادات، حمیدرضا خانکه، فاضل بهرامی، شهریار پروانه، علی حسام زاده، نیوشا دالوندی، تیام کیانی
نشریه: تحقیقات کیفی در علوم سلامت، زمستان 1391، دوره 1، شماره 4
چکیده:
مقدمه: دين اسلام همواره بر اهميت سلامتي و تندرستي تاکيد دارد. قرن هاست که مسلمانان ارزش زندگي خوب، تميز و سالم را به رسميت شناختند. سبک زندگي سلامت محور به عنوان يک پديده چند علتي، چند بعدي، و چند دلالتي مطرح مي شود. هدف اين مطالعه طراحي و تبيين سبک هاي زندگي سلامت محور در فرهنگ اسلامي بر اساس نظرات، تجارب و ادراکات روحانيون، اساتيد و دانشجويان بود. روش: اين تحقيق از نوع کيفي با رويکرد گراندد تئوري است. فرآيند جمع آوري داده ها از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختارمند با مشارکت کنندگان انجام شد. همچنين از منابع موجود مانند مطالعات موردي، زندگي نامه ها، خاطرات روزانه، و مصاحبه هاي مطبوعاتي انجام شده است. يافته ها: انحراف از اعتدال فکري، اعتقادي و رفتاري به عنوان متغير مرکزي يا مشکل اساسي رواني-اجتماعي پديده سبک زندگي سلامت محور بر مبناي فرهنگ اسلامي تعيين گرديد. بر اساس تجزيه و تحليل داده ها، هفت طبقه اصلي شامل «تعليم و تربيت اسلامي»، «ساختار سياست گذار در نظام سلامت»، «جريان معارف اسلامي در زندگي خانواده محور»، «روابط معاشرت و مشارکت»، «شهروند اخلاق و قانون محور»، «تحرک و اوقات فراغت و کار» و «تلاش و معاش» مشخص گرديد. نتيجه گيري: ظرفيت سازي در خانواده، توانمندسازي آن و اصلاح الگوي سبک زندگي در روند دستيابي به سرمايه اجتماعي و جامعه سالم با بهره گيري از آموزه هاي ديني مي تواند راه حل مناسبي براي تمامي مشکلات زندگي سالم در عصر حاضر محسوب گردد. امکان استفاده از اين دستورات و توصيه هاي ديني به عنوان يک عامل تاثيرگذار در اصلاح سبک زندگي فعلي مسلمانان وجود دارد. در رويکرد ساختاري، توصيه مي گردد، که مواردي همچون اقتداربخشي به خانواده و حمايت از پدر، مادر و همسر مورد توجه قرار گيرد. در تسهيل عملکردهاي خانوادگي نيز راه حل هاي سيستمي و تقويت نهادهاي هنجارساز خانواده بويژه آموزش و پرورش و رسانه در دستور کار جدي خود قرار گيرند. پيشنهاد مي گردد که نهادهاي مرتبط با تعليم و تربيت نظير آموزش و پرورش و آموزش عالي ضمن توجه به فرهنگ کار و تلاش، نوع محتواهاي آموزشي و تنوع آموزش خود را در جهت مهارت آموزي و توانمند کردن فرزندان اين جامعه جهت ايفاي نقش خود در زندگي خانوادگي و اجتماعي قرار دهند و آنان را به استفاده از معارف اسلامي تشويق و ترغيب نمايند.
